¡Ni Perdon Ni Olvido!

Θα προτιμούσα να ζει ο Αλέξανδρος και να μην χρειάζεται να ξανακούμε τα ίδια τραγούδια, για τους ίδιους λόγους, που τ' ακούγαν και οι γονείς μας πριν από μισόν αιώνα.

Το συγκεκριμένο βίντεο, το οποίο ποστάρω διότι δίνει μια περίληψη των γεγονότων, επιγράφεται Δόξα Τιμή στον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.

Δεν βρίσκω δόξα ή τιμή στη δολοφονία ενός αόπλου από έναν πάνοπλο.

Βρίσκω μόνο την ίδια ντροπή που επαναλαμβάνεται πολύ συχνά, πάρα πολύ συχνά, σε πολλά, πάρα πολλά, "μεμονωμένα περιστατικά." 

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ "ΜΕ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ"

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ!

¡Venceremos!

Είχα πει ότι για λίγες μέρες δεν θ' ανεβάσω post.  Η αισιοδοξία όμως, η οποία γεννήθηκε από την οργή για την αδικία, την αγωνιστικότητα άλλων blogs, και την ανταπόκριση φίλων στο αίτημα για την Αποκατάσταση (με την έννοια του όρου στην Τραγωδία, δηλαδή τη Λύση, τη μετάβαση από την Κατάσταση στην Κάθαρση) μ' έκανε ν' ανεβάσω το τραγούδι που ακολουθεί:

Φλεβάρισε!

Επειδή για λίγες μέρες δεν θ' ανεβάσω post, χαιρετίζω με τραγούδι ενδεικτικό για τον λόγο της απουσίας. Σκοπός του blog, όπως λέει και ο υπότιτλος, είναι η καταγγελία. Αρχίζει, λοιπόν, η προσπάθεια για Ξαστεριά.

Στη φίλη που με τίμησε με τη συμπαράστασή της αλλά δεν είναι ακόμα αισιόδοξη, μεταφέρω μια ωραία φράση που διάβασα σε βιβλίο του Daniel Chavarria: Η μόνη χαμένη προσπάθεια είναι αυτή που δεν γίνεται.

Στον φίλο, και συνονόματο, που επίσης με τίμησε με την "παρακολούθησή" του και που "παλεύει" να μην κάνει συμβιβασμούς, χαρίζω ό,τι διάβασα στην 'Ελληνική Νομαρχία': Η ζωή τελειώνει ή με την Ελευθερία ή με τον αγώνα για την Ελευθερία.

'Ηθελα να γράψω Ελευτερία, σύμφωνα με τη γραφή του Καζαντζάκη αλλά απ' ότι θυμάμαι ο Άγνωστος της 'Νομαρχίας' μιλά για Ελευθερία.

Χαιρετίζω με άλλη μια φράση από την 'Ελληνική Νομαρχία'.

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΕΝΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!