Monday 26 September 2011

Στο καλό, κύριε Κοεμτζή!

Κι αν σας κλέψαν τη δικαίωση, τη λεβεντιά σας δεν μπόρεσε να σας την κλέψει ποτέ κανείς.




Αν ζούσατε, θα ξαναβλέπατε πάλι πόσο μικροί είναι «πάλι όλοι αυτοί που λέγονται μεγάλοι» όπως έλεγε ο Μιχάλης ο Κατσαρός.

Η Gulaferit Unsal εκδίδεται στη Γερμανία:


Η (σκοπίμως) καθυστερημένη χορήγηση ασύλου από τον εμπλεκόμενο υπουργό υποτίθεται ότι θα τον κάνει δημοφιλή;  Θα καταφέρει, άραγε, να βγει αυτή τη φορά φωτογραφία με την τωρινή απεργό πείνας;  Ή μήπως η σκόπιμη παράλειψή του (να χορηγήσει άσυλο) θα του προσδώσει κύρος;  Βέβαια…  Έχουμε και τέτοια.  Η αποτροπή ταυτίζεται με τον εκφοβισμό.  Κι όλ’ αυτά στη χώρα του Γοργία, του Περικλή, στη χώρα που γράφτηκαν ο Προμηθέας Δεσμώτης και η Ελληνική Νομαρχία · στην πατρίδα που τραγουδήθηκαν και τραγούδησαν Αρματολοί και χόρεψε Κλεφτουριά.




Οι σημερινοί μπάτσοι, γνήσια τέκνα των μπουραντάδων πατεράδων τους, βεβηλώνουν και τα δικαστήρια με τη (συν)ενοχή των δικαστών, οι οποίοι είναι ή πολύ αφελείς ή πολύ πονηροί και χορεύουν στο ταψί την κυβέρνηση.

Ξεπερνάν και τον ειδικό εισηγητή που δεν μπόρεσε να βρει βασανιστήρια στις Ελληνικές φυλακές.

Ό,τι αναγράφεται σε σχέση με τους δικαστές με κάνει να πιστεύω ότι (πλην του διαφωνούντος) οι υπόλοιποι έχουν ξεπεράσει και τον Γεώργιο Παπαδόπουλο όταν δίκαζε τον Μπελογιάννη.  Συμπεριλαμβάνεται και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου.  (Αν κάποιος θίγεται από αυτή τη δήλωση και θέλει εξηγήσεις, ας επικοινωνήσει.  Αν θέλει να το χοντρύνουμε, ας μου ζητήσει τα στοιχεία—διότι ενδέχεται να μη μπορέσει να στοιχειοθετήσει την κατηγορία και να πηγαινοφέρνει το φάκελο μέχρι να τον βάλει στο αρχείο—για να με κρατήσει 18 μήνες και να μου προσδώσει την «αίγλη» την οποία σκοπίμως αποφεύγω.)

Εδώ σημειώνεται και μια αντίφαση με ό,τι έχω πει παλιότερα.  Τι να κάνουμε;  «Ο στοχαστής χωρίς το παράδοξο είναι σαν τον εραστή χωρίς αίσθημα.»  (Søren Kierkegaard)  Όταν είχα πει για την «αγωγή για να τα πούμε εκ του σύνεγγυς» ήμουν περισσότερο φορτισμένος συναισθηματικά.  Δεν επιδιώκω την αυτοπροβολή.



Μέρες της προπολεμικής Γερμανίας…  Κάποτε θα μιλάνε για την Ελλάδα—και για ό,τι έκαναν οι κυβερνήσεις της στους μετανάστες—όπως μιλάμε σήμερα για ό,τι έκανε η ναζιστική Γερμανία σους Εβραίους.  Και τότε, αν έλεγε κάποιος ενώ μεσουρανούσε ο ναζισμός ότι βλέπει τη μελλοντική καταδίκη στη Νυρεμβέργη, κατά πάσα πιθανότητα θα τον θεωρούσαν τρελό.  Όμως, δεν μπορώ να ξεχάσω τον Παπούλια να λέει το «Δεν αντέχει άλλους η πατρίδα».  Ο άνθρωπος έχει εμπεδώσει τα διδάγματα της Realpolitik.  Άξιο τέκνο του Βίσμαρκ.

Διαβάζοντας τον Primo Levi, ακούω τη μπότα να (ξανα)πλησιάζει.  Άλλο που δε θέλουν και οι «σοσιαλιστές».  Βαυκαλίζονται με την ιδέα ότι η Ελλάδα θα ξαναφάει τον «τραχανά που της σερβίρουνε πιστά απ’ το ‘44» όπως έλεγε κι ο Νικόλας ο Άσιμος.

Είναι, όμως, κι αυτές οι συμπτώσεις.  Τότε ο παππούς, τώρα ο εγγονός.


 
Εκείνο πάντως που με καθηλώνει, εδώ και λίγο καιρό όσο ποτέ άλλοτε, είναι το πώς οι νικητές νικιούνται από τις νίκες τους.

Ποιους δικάζουν οι άδικες δίκες;

Ποιο είναι το ύψιστο δικαστήριο και η ύψιστη πηγή Δικαίου;

Από ποιον απορρέει κάθε εξουσία;

Τι είναι ανώτερο από το κοινό περί Δικαίου αίσθημα;









Η επόμενη ανάρτηση, εκτός απροόπτου, θα έχει σχέση με την Ηγουμενίτσα.  Γι’ αυτό και προϊδεάζω με τα παρακάτω:

Για τα θύματα των βασανιστηρίων, που ως γνωστόν «δεν» γίνονται στην Ελλάδα, ένα από τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που πήρε τη σχετική αναφορά, αυτεπάγγελτα προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.

Υπενθυμίζω ότι η Σύμβαση (του 1984) κατά των βασανιστηρίων ξεκίνησε από τη διεθνή κατακραυγή για τα βασανιστήρια που και τότε «δεν γίνονταν» στην Ελλάδα της (τότε) χούντας του 1967 - 1974.

O κύριος Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, ο οποίος έχει κουβαλήσει τη σημαία του Πολυτεχνείου με το αίμα του Κομνηνού, το γνωρίζει αυτό.

Thursday 1 September 2011

Σε απεργία πείνας η Gulaferit Unsal


Απεργία πείνας ξεκίνησε από την Παρασκευή 26 Αυγούστου, η τουρκάλα συνδικαλίστρια Gulaferit Unsal σε μια ύστατη προσπάθεια να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της και το αίτημα της να μην απελαθεί στην Γερμανία.

Η Unsal, που βρίσκεται στην φυλακή Διαβατών Θεσσαλονίκης, κινδυνεύει να εκδοθεί στη Γερμανία μετά την αντίστοιχη απόφαση του Συμβουλίου Εφετών Θεσσαλονίκης στις 9 Αυγούστου.  Την τελική απόφαση θα πάρει ο Άρειος Πάγος.

Ψηφίσματα κατά της έκδοσής της έχουν βγάλει πολλές οργανώσεις μεταξύ αυτών και η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση η οποία καταγγέλλει “την άθλια μεθόδευση της ελληνικής κυβέρνησης που υλοποιώντας την αυταρχική εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία καταδίωξης των αγωνιστών και της κατάργησης του Πολιτικού Ασύλου, συμμετέχει σε μια απόπειρα που κατάληξη της θα είναι η παράδοση της στις Τουρκικές αρχές, φέρνοντας στο προσκήνιο το ενδεχόμενο της εξόντωσης της” ζητώντας να αφεθεί ελεύθερη και να της χορηγηθεί πολιτικό άσυλο.

Ποια είναι η Gulaferit Unsal:

Η Gulaferit Unsal είναι συνδικαλίστρια, γνωστή για τον πολιτικό και κοινωνικό αγώνα της στην Τουρκία.  Είναι από τα ιδρυτικά μέλη του συνδικάτου BEMSEN στην Άγκυρα ( Συνδικάτο δημοσίων υπαλλήλων) του οποίου ήταν και πρόεδρος. Εργάστηκε από το 1992 στο Δημαρχείο της Άγκυρας ως πολεοδόμος.

Για πολλά χρόνια μετείχε στον αγώνα των δημοσίων υπαλλήλων.  Ως αποτέλεσμα, φυλακίστηκε μαζί με το σύζυγό της από το Σεπτέμβριο του 1995 μέχρι τον Γενάρη του 1997.  Το 1996, στη φυλακή της Άγκυρας, συμμετείχε στην απεργία πείνας μέχρι θανάτου.


Μετά την αποφυλάκιση της συμμετείχε και πάλι στον αγώνα των δημοσίων υπαλλήλων.

Τον Σεπτέμβριο του 1999 πήγε στην Γερμανία και ζήτησε πολιτικό άσυλο.  Στις 22 Μαρτίου του 2001 απέσυρε την αίτησή της και γύρισε στην Τουρκία όπου και συνέχισε τον αγώνα της.  Ο σύζυγος της φυλακίστηκε από το 2000 έως το 2008 ενώ οδηγήθηκε και πάλι στη φυλακή τον Δεκέμβριο του 2010.  Ήταν δημοσιογράφος.

Μετά τη φυλάκιση του συζύγου της, οι πιέσεις εις βάρος της GULAFERIT UNSAL αυξήθηκαν και για αυτό αναγκάστηκε να έρθει στην Ελλάδα και να ζητήσει πολιτικό άσυλο.  Συνελήφθηκε στις 7 Ιουλίου του 2011 στην Θεσσαλονίκη.  Στο αστυνομικό τμήμα ενημερώθηκε ότι η Γερμανία έχει εκδώσει ένταλμα συλλήψεως εις βάρος της.

Τίποτα δεν δικαιολογεί την έκδοσή της.

Με βάση το ένταλμα σύλληψης των γερμανικών αρχών, η GULAFERIT UNSAL κατηγορείται για πωλήσεις περιοδικών, πολιτικές δραστηριότητες, καμπάνιες για φυλακισμένους κτλ.

Κάθε δημοκρατική δράση μπορεί να θεωρηθεί ως τρομοκρατική ενέργεια σύμφωνα με αυτό το ένταλμα.  Και μόνο αυτά τα στοιχεία αρκούν για να εκδοθεί ένας αγωνιστής στην Γερμανία.  Η απόφαση για αυτή την έκδοση αποτελεί ξεκάθαρη επίθεση εναντίων όλων των αγωνιστών που παλεύουν για κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα.  Καμία πράξη από αυτές που αναφέρονται στο ένταλμα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως έγκλημα.

Το ένταλμα σύλληψης είναι εξολοκλήρου ενάντια στα ανθρώπινα δικαιώματα και στο δίκαιο.

Η Gulaferit Unsal έφυγε από την Γερμανία το Μάρτιο του 2001.  Αυτό αποδεικνύεται από επίσημα έγγραφα.  Από τότε δεν έχει πάει ποτέ στην Γερμανία.

Στο πρώτο ένταλμα σύλληψης οι γερμανικές αρχές δηλώνουν πως το χρονικό διάστημα τέλεσης των πράξεων της εκτείνεται από τις 30-08-2002 έως τα τέλη του 2003.

Όταν ο εισαγγελέας του εφετείου Θεσσαλονίκης ρώτησε γιατί το ένταλμα σύλληψης εκδόθηκε μετά από 8 χρόνια, οι γερμανικές αρχές, ως απάντηση, άλλαξαν μόνο τις ημερομηνίες.

Στο δεύτερο ένταλμα σύλληψης λοιπόν, η τέλεση των «παράνομων» πράξεών της ξεκινά από τα τέλη του 2003 και τελειώνει στις 08 Ιουλίου του 2011. Η Gulaferit Unsal όμως, στις 7 Ιουλίου του 2011 ήταν κρατούμενη στο αστυνομικό τμήμα στην Θεσσαλονίκη.  Αυτό αποτελεί ξεκάθαρα επιπολαιότητα από τη μεριά τους.

Στο ένταλμα σύλληψης οι γερμανικές αρχές αναφέρουν ότι «υπάρχουν σοβαρές υπόνοιες για την Gulaferit Unsal!!!» αλλά δεν υπάρχει κανένα στοιχείο για τους ισχυρισμούς τους.

Ισχυρίζονται πως είναι μέλος της οργάνωσης DHKP-C.  Στη Γερμανία όμως δεν πραγματοποιείται καμία δράση στο όνομα αυτής της οργάνωσης.  Όλες οι δραστηριότητες πραγματοποιούνται ύστερα από την άδεια των αρμοδίων αρχών.  Τα συνδικάτα, οι επιτροπές κτλ. πραγματοποιούν όλες τις δράσεις.  Η διανομή του περιοδικού ΠΟΡΕΙΑ (yuruyus) στην Τουρκία και στην Ευρώπη είναι νόμιμη.  Στη Γερμανία έχει και γραφεία.  Αν οι γερμανικές αρχές υποστηρίζουν ότι έγιναν παράνομες πράξεις, τότε γιατί δεν έκαναν κάτι τότε και έβγαλαν μετά από τόσα χρόνια—στις 09/02/2011—ένταλμα σύλληψης;  Η Γερμανία δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτούς τους ισχυρισμούς με τίποτα.

Η Gulaferit Unsal έχει τούρκικη υπηκοότητα.  Με τη Γερμανία δεν έχει καμία σχέση.  Αυτό που την συνέδεε ήταν η αίτηση ασύλου την οποία και ακύρωσε πριν από 10 χρόνια.  Όταν ήταν στην Γερμανία δεν είχε κανένα πρόβλημα με τις Γερμανικές αρχές.

Η Ομοσπονδία Δικαστικών Υπαλλήλων Ελλάδας, σε Ψήφισμα - Διαμαρτυρία, καλεί όλους και όλες στις 16 Σεπτέμβρη στον Άρειο Πάγο.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΨΗΦΙΣΜΑΤΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Να μην απελαθεί η αγωνίστρια Gulaferit Unsal

ΕΕΔΥΕ: Πολιτικό άσυλο στην Τουρκάλα συνδικαλίστρια


ΟΔΥΕ: ΨΗΦΙΣΜΑ – ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ
ΑΠΕΛΑΣΗ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟ
ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2011 ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ

Πηγές (Ενδεικτική λίστα – Με αλφαβητική σειρά):