Η άποψη του Noam Chomsky, ο οποίος ειδοποιήθηκε για το συγκεκριμένο περιστατικό, είναι ότι πρέπει να υπάρξουν μαζικές διαμαρτυρίες με την αρωγή διεθνών οργανισμών προάσπισης Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.
Επειδή δεν υπάρχει ενημέρωση, υποθέτω ότι αν όποιος είχε το σοβαρότατο πρόβλημα υγείας είναι όντως πρόσφυγας, πρέπει τώρα (πέντε μέρες αργότερα) το πρόβλημα να έχει αντιμετωπιστεί επιτυχώς.
Αν όποιος έχει το σοβαρότατο πρόβλημα υγείας είναι μετανάστης: αν πήγε σε νοσοκομείο, υπάρχει το ενδεχόμενο (αν όχι η βεβαιότητα) να ακολουθηθεί η τακτική Παπουτσή και να τον περιμένουν όταν βγει να τον συλλάβουν, αν δεν το πράξουν νωρίτερα κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του.
Αν υπάρχει δικηγόρος, ξέρει τι πρέπει να κάνει.
Αν δεν υπάρχει ή δεν θέλει δικηγόρος να πράξει ό,τι πρέπει, τότε το να έχουμε μόνο την απελπισία μας ως μέσο για τη λύτρωση από κίνδυνο ζωής, σημαίνει ότι έχει αποτύχει όλη η «μεταναστευτική πολιτική».
Επειδή δεν είδα κάτι νεότερο δυσάρεστο, θέλω να πιστεύω ότι το ζήτημα τακτοποιήθηκε χωρίς να εκτεθεί σε κίνδυνο ούτε πρόσφυγας ούτε μετανάστης.
Καλό θα είναι την επόμενη φορά, διότι θα υπάρξουν επόμενες φορές, οι αναρτήσεις να είναι ακριβείς. Δηλαδή να λένε, από την αρχή, ακριβώς ποιο είναι το πρόβλημα. Αν δηλαδή είναι μετανάστης αυτός που κινδυνεύει, να το λένε ευθέως.
Δεν χρειάζεται να δίνεται τηλέφωνο αν υπάρχει κίνδυνος να ενοχοποιηθεί όποιος κάνει την ανάρτηση. Αρκεί ένα email με την προτροπή να δώσει τηλέφωνο επικοινωνίας όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά να βοηθήσει. Μέσω αυτού του email μπορεί να υπάρξει επικοινωνία.
Για να μην υπάρχει εντοπισμός από καμιά Αρχή, πέρα από τα δίκτυα ανωνυμοποίησης που μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει, υπάρχουν και τα ιντερνέτ καφέ. Στο τηλέφωνο που μας δίνεται, δεν τηλεφωνούμε από το κινητό μας αλλά από καρτοτηλέφωνο και δεν μιλάμε πολλή ώρα. Αν κάποιος έχει να μας πει πολλά, του λέμε να τα στείλει με email. Αν δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα να χρησιμοποιούμε μια κάρτα για κάθε τηλεφώνημα, κάνουμε όσα τηλέφωνα μπορούμε σε μια μέρα και την άλλη μέρα χρησιμοποιούμε άλλη τηλεκάρτα. Αν έχουμε να πάρουμε σε παραπάνω από ένα νούμερα, δεν τηλεφωνούμε από το ίδιο καρτοτηλέφωνο. Φροντίζουμε ώστε να υπάρχει κάποια απόσταση από το ένα καρτοτηλέφωνο μέχρι το άλλο. Φροντίζουμε να έχουμε εύκολη πρόσβαση στα μέσα μαζικής μεταφοράς (αν δεν έχουμε δικό μας μεταφορικό μέσο) και επιλέγουμε μέρη στα οποία είναι εύκολη η μετακίνησή μας (είτε με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, είτε με το δικό μας μεταφορικό μέσο). Με τους παραπάνω τρόπους, δεν μπορεί να υπάρξει εντοπισμός ούτε δικός μας, ούτε του κινητού τηλεφώνου μας από τα δεδομένα θέσης-κίνησης, ούτε του υπολογιστή μας από την IP address.
Τις τηλεκάρτες που χρησιμοποιήσαμε δεν τις κρατάμε μέχρι να τελειώσουν όλες οι μονάδες, ούτε τις πετάμε. Τις καίμε (όχι απαραίτητα στο σπίτι μας) πάνω από τη λεκάνη της τουαλέτας και το τσιπάκι που μένει (το τετραγωνάκι με το χρυσαφί χρώμα στο πάνω αριστερά μέρος της κάρτας) μαζί με ό,τι άλλο έχει απομείνει, τα αφήνουμε να πέσουν στην τουαλέτα (όχι απαραίτητα του σπιτιού μας) μαζί με λίγο χαρτί υγείας και τραβάμε το καζανάκι στέλνοντας τα στην αποχέτευση. Αν το σπίτι μας έχει βόθρο, αποφεύγουμε να κάνουμε την παραπάνω διαδικασία εκεί. Μπορούμε πριν πετάξουμε το τσιπάκι στην τουαλέτα, να το καταστρέψουμε με μεγάλο νυχοκόπτη, ψαλίδι, ή κόφτη.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Όταν τηλεφωνούμε από καρτοτηλέφωνα, δεν έχουμε μαζί μας κινητό τηλέφωνο. Το αφήνουμε σπίτι μας! Αυτό είναι και το άλλοθί μας. Τηλεφωνούμε από καρτοτηλέφωνο διότι έχουμε αφήσει το κινητό στο σπίτι μας.
Αυτά, για να μπορούμε να καταλαβαίνουμε από την αρχή ποιο είναι ακριβώς το πρόβλημα και να μη χάνουμε χρόνο υποθέτοντας · και για να μη γελάνε με την αγωνία μας οι διεστραμμένοι μπάτσοι, και οι πολιτικοί προϊστάμενοί τους, βασανιστές που ηδονίζονται με τον ανθρώπινο πόνο.
Αυτό, διότι όπως έχει πει ο ίδιος ο μπατσοϋπουργός, το indymedia το διαβάζει και αυτός και η «δημοφιλής υπηρεσία» του.
Είναι κεφαλαιώδους σημασίας, οι ειδήσεις να είναι απόλυτα εξακριβωμένες ώστε να αποφευχθούν φάρσες τις οποίες θα μπορούσαν να στήσουν όσοι επιδιώκουν να τρώσουν την αξιοπιστία του indymedia · και να ικανοποιήσουν τη χαιρεκακία τους.
*** *** ***
Στις 27 Αυγούστου του 1905 γεννήθηκε ο Πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, Άρης Βελουχιώτης.
Σήμερα γίνεται 106 χρονών. Αθάνατος!
Αν ζούσε σήμερα, θα ζωνόταν τα φυσεκλίκια και θα βόηθαγε τους πεινασμένους και τους ξυπόλυτους που βασανίζουν οι σημερινοί αλήτες, οι οποίοι είναι τα εγγόνια των ταγματαλητών, που, όπως είχε κάποτε πει ο συγχωρεμένος ο Κατράκης, κι εκείνοι ήταν εγγόνια όσων ήταν "τσιράκια των Τούρκων" πριν την Επανάσταση.
Τότε, που δεν υπήρχε Ελληνική κυβέρνηση να τους υποθάλπει.
